René Smits op Kasteel Belvédère (1968)

De industrie brengt hulde aan Prins Albert.

   

Als zeer actieve voorzitter van de Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel heeft Prins Albert met veel talent en vooral met een scherp gevoel voor praktijk heel wat Belgische economische missies in het buitenland geleid. Deze missies waren, het mag gezegd worden, succesvol en in vele gevallen een blijvend succes: wij hebben veel te danken aan de aanwezigheid en het optreden van de Prins van Luik.

De industrie is uiterst gevoelig voor dit prinselijk werk. En het is om te getuigen van de waarde die zij eraan hecht en van de gevoelens van dankbaarheid die haar bezielen, dat een delegatie van het Verbond der Belgische Nijverheden – Fédération de l’Industrie Belge op 2 april in het Belvédère werd ontvangen door de Prins en Prinses van Luik.

De heer Roger De Staercke, voorzitter van de VBN-FIB, leidde de delegatie, vergezeld van graaf Moens de Fernig, voorzitter van Fabri Metal, en de heer Jean Poncelet, voorzitter van het comité voor de uitbreiding van de handel van de VBN-FIB. Het was een eenvoudige receptie.

Om de dank van de industrie aan de Prins en Prinses uit te drukken, werd hen een gebeeldhouwd portret van Prins Filip overhandigd. Dit portret is het werk van de beeldhouwer René Smits, die professor is aan de academie van Sint-Niklaas-Waas en tevens een bekwaam graveur.

   

De reproductie van het werk dat wij publiceren toont het portret van de prins voordat het in brons werd gegoten. De trouw aan het model en aan zijn jeugd beletten de kunstenaar niet om zichtbaar te genieten van de harmonie van de vormen in het gezicht - die volle en losse lijnen, zoals we in de kalligrafie zeggen, die niet alleen noodzakelijk bijdragen tot het karakter van het gezicht, maar ook dit beeld zijn gratie geven. Men vindt er zeker iets van de ondeugendheid van de kindertijd in terug, een heldere en oplettende blik ; en men vindt er ook een rust in terug, die de vorm teweegbrengt, door het spel van licht en schaduw dat erin sluipt.

   

De kunst van het portret, vooral in de beeldhouwkunst, is een zaak van wat we een samenloop van omstandigheden zouden kunnen noemen. Sinds lang is waarachtigheid niet meer in de eerste plaats een zaak van dwingende getrouwheid aan het model, maar veel meer een zaak van de expressie die de kunstenaar erin weet te ontdekken, en van het karakter dat de kunst naar voren brengt en expliciet maakt. René Smits vertelde ons over zijn bedachtzaamheid bij het maken van een dergelijk werk ; het is de zorg die elke kunstenaar voelt wanneer hij geconfronteerd wordt met de weergave van de menselijke figuur, waarvan de fysieke kenmerken, willen ze in het portret worden vastgelegd, een onthullende waarde moeten hebben. Matisse zei zoiets als dit: Wat zou een portret van een mens zijn als het slechts een weergave van het uiterlijke was? René Smits is erin geslaagd een prachtig gebeeldhouwd portret te maken, met grote tederheid en harmonieus vakmanschap.

 

(J.E.M.)

 

 

Een jaar later boetseerde René Smits het portret van prinses Astrid. Een opdracht van de scheepswerf Boel in Temse, die het schip bouwde waarvan het prinsesje meter is.

Prinses Paola zelf verwees naar de heer Smits, omdat ze het portret van prins Filip zo geslaagd vond. De Prinses kwam herhaaldelijk in Kontich bij de beeldhouwer aan huis. Eerst voor Filip en dan voor Astrid.  

   

René Smits: “De kinderen amuseerden zich hier geweldig. Het was voor hen een dagje uit. Ze vonden het fijn de vogeltjes eten te geven. En mijn vrouw Carolien, die onderwijzeres is in de Steinerschool, vertelde sprookjes om het ‘slachtoffer’ stil te houden. Kinderen reageren op die verhaaltjes en zo kan je ook hun persoonlijkheid ontdekken.”